Waarom is loslaten zo moeilijk?

Toen mijn partner mij verliet na een relatie van 28 jaar, zakte mijn wereld in elkaar.
Ik was zo verdrietig dat ik letterlijk pijn had aan mijn hart. Mijn wereld verging, ik was een hoopje ellende.

Eigenlijk kon ik niet geloven dat dit echt gebeurde. Ik hield hem halsstarrig vast. En als mensen me zeiden: ‘Je moet dit gewoon loslaten.’, werd ik heel opstandig.
Allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar hoe dan?

Het is pas als je weet wat je moet loslaten, dat je het proces van loslaten kan beginnen. We moeten een stuk van ons verleden loslaten. Maar wat is dat stuk dan?
Wel het zijn de emoties die aan die bepaalde ervaring uit het verleden vasthangen, die jou gek maken.

Je bent boos, verdrietig, jaloers, geïrriteerd,… en daar hou jij je halsstarrig aan vast.
Emoties zijn energie, negatieve emoties zijn negatieve energie.
Zolang je in die negatieve energie zit, blijf je roeren in hetzelfde potje. Jouw resultaat blijft hetzelfde.
Je zit in een negatieve spiraal. De kers op de taart is dat die emotie een stem heeft, het duiveltje op je schouder, dat je ’s nachts wakker houdt en dat je constant naar beneden trekt.

Nu is het de bedoeling dat je jouw emoties gaat herkennen, zodat je jouw duiveltje het zwijgen oplegt.
Iedere keer opnieuw. Dit vraagt héél veel herhaling, maar het kan.
De herinnering blijft, maar de emoties verdwijnen.

Voor mij is het zo dat mijn ex-partner in mijn hart zit. We hebben tenslotte een fantastische tijd gehad samen.
Ik neem enkel de leuke herinneringen met positieve emoties mee en de negatieve heb ik losgelaten. Wat geweest is kan ik niet meer veranderen. We waren een spiegel voor elkaar.

Zo kan je plaats maken voor nieuwe, leuke dingen die jij zelf kan kiezen. Er komen terug mogelijkheden op je pad. Je bent heel diep gevallen en daarom kan je ook heel hoog opstaan.

Neem jou ervaring mee als feedback en leer er uit. Dan wil je niet meer terug, alleen nog bergop.